Soms maak je iets mee wat je gevoel van veiligheid, orde, voorspelbaarheid en rechtvaardigheid zo ruw verstoort dat je je totaal overweldigd voelt en niet in staat bent om het te integreren. Je kunt gewoon niet doorgaan met de dingen die je deed. Bent niet in staat om de realiteit te verdragen. Deze verpletterende ervaringen zijn we trauma gaan noemen. Niemand is er immuun voor.
Stephen Cope
 
90% van de bevolking heeft een vorm van trauma.  Een kleiner aandeel heeft een PTSS (8-20%). Als mens is het onmogelijk om te leven zonder geraakt, gebroken en soms volledig uit balans te zijn door de intensiteit van het leven. Vanavond hebben we stilgestaan bij hoe we zachtheid kunnen brengen naar onze persoonlijke ervaring van trauma maar ook naar de collectieve trauma’s van de wereld.
We dragen allemaal onze littekens van de trauma’s of intense gebeurtenissen in ons leven. In het meest gunstige scenario leren we hoe we deze littekens kunnen integreren en kunnen we een vollediger mens worden, inclusief onze littekens. Een litteken is vaak iets dat steeds meer vervaagd is wel zichtbaar, maar steeds minder intens. Als het gaat om trauma kunnen deze littekens soms heftig ‘steken’.Trauma’s kunnen soms opeens weer boven komen. Geuren, geluiden, maar ook een bepaald gevoel in het lichaam kan ervoor zorgen dat er iets naar boven gehaald wordt in onze herinnering. Ook meditatie kan dit teweegbrengen omdat we ons dan juist openen voor onze zintuigen.
 
Er kan soms een niet helpende neiging zijn om wat je dan op voelt komen te bagatelliseren: ‘Er zijn ergere dingen’ of ‘dat komt uit het verleden. Kan ik dat nu niet eindelijk loslaten’. Vaak is zo’n houding niet behulpzaam. Je vecht tegen iets dat toch z’n eigen weg zal vinden in je ervaring.
Ook een houding waarin je je trauma als het ware ‘in duikt’ en ‘eraan gaat werken’ is vaak niet behulpzaam. We kunnen beter met zachtheid zijn met onze trauma’s en onze eigen wijsheid gebruiken om te onderzoeken of we juist willen toenaderen of beter even een stapje terug nemen.
In het boek van David Treleaven, Trauma-sensitieve mindfulness, worden 4 intenties genoemd in het omgaan met trauma:

• Erkennen
• Herkennen
• Integreren
• Hertraumatisering reduceren

 In de mindfulness kun je met trauma werken. We hebben stilgestaan bij:

• De ‘Window of tolerance’ (tussen hyperarousal en hypoarousal in)
• Aandacht verplaatsen als je voelt dat het te intens wordt
• Verbinding met het lichaam te maken (gegrond, geaard, en daarbij ook de keuze om bij de intensiteit te blijven of juist niet en je bijvoorbeeld te richten op externe gewaarwordingen, bijvoorbeeld wat je ziet om je heen of wat je hoort).
• Werken met mensen en in een context waarin je je veilig voelt.
  Tot slot hebben we stilgestaan bij de trauma’s van de wereld en hoe we daarmee op dezelfde manier kunnen oefenen.